De Wiebengahal, oorspronkelijk onderdeel van de Sphinxfabrieken, is verbouwd tot publieksfunctie op de begane grond, kantoren en werkplaats van Restauratie Atelier Limburg (SRAL). Op de begane grond en onder het karakteristieke schaaldak op de bovenste verdieping zijn expositieruimten opgenomen.  

Voor het Bonnefantenmuseum in Maastricht staat de Wiebengahal, een restant van het hallencomplex van de Sphinxfabrieken, in 1912 ontworpen door J.G. Wiebenga. De hal bestaat uit een betonskelet met invullingen en heeft een van de eerste betonnen schaaldaken in Nederland. Tijdens de bouw van het Bonnefantenmuseum is de hal gerenoveerd door architect Aldo Rossi en voorzien van nieuwe gevelinvullingen en trappenhuizen. Na enkele jaren van gedeeltelijke leegstand is de hal verkocht aan Vesteda, die er een woongalerie en kantoren vestigde. Daarnaast heeft de stichting Restauratie Atelier Limburg op de tweede verdieping een werkplaats gekregen. De door Rossi ontworpen puien met gesloten borstwering aan de zijde van de Avenue Ceramique zijn vervangen door verdiepingshoge stalen puien die de relatie met de openbare ruimte versterken. In het ontwerp was het behoud van het industriële karakter van het gebouw een belangrijk uitgangspunt: de ruwe betonnen constructie moest zichtbaar blijven. Daarom zijn scheidingswanden van bovenlichten voorzien en zijn installaties uitgevoerd als geordend zichtwerk.