In het voormalig kantoor van de Waterleiding Maatschappij Limburg zijn 21 appartementen en vier stadswoningen gerealiseerd. Op het binnenterrein is een ondergrondse parkeergarage aangelegd met een groen dak op maaiveldniveau. Het binnenterrein wordt afgesloten door een nieuwe stadsvilla met twee grondgebonden woningen, die in maat en schaal aansluiten op de aangrenzende villawijk.

Het bestaande gebouw is ontworpen door architect J.D. Postma in 1932. Het gebouw ligt op een markante plek in een parkachtige villawijk tussen de binnenstad van Maastricht en de Kennedybrug over de Maas. Het voormalige kantoor voor de waterleidingmaatschappij is opgetrokken uit een skelet van staal en beton en heeft een zelfdragende, gemetselde gevel met zadeldak. Een karakteristieke toren ter plaatse van de hoofdentree, de hoge verdiepingen en een uitgesproken ritmiek van raamkozijnen, geven het gebouw de architectonische waarde die pleitte voor behoud en hergebruik. Door de grote verdiepingshoogte en de open structuur van kolommen, was het mogelijk een volledig nieuwe indeling met ruime woningen te realiseren. In verhoogde vloeren zijn vloerverwarming en de nodige geluid- en brandwerende voorzieningen verwerkt. De niet originele kozijnen zijn vervangen door aluminium renovatiekozijnen met een qua vorm, kleur en afmeting vergelijkbaar profiel aan het oorspronkelijke stalen kozijn. Door de buitenruimtes van de appartementen te realiseren als een wintertuin achter de gevel of als een dakterras binnen het dakvlak, is het autonome karakter van het kantoorgebouw bewaard gebleven.