Met de ervaring en het plezier dat Sjoekie de Bijll Nachenius opdeed bij BiermanHenket neemt ze eind dit jaar afscheid van het bureau. Wetende dat het bureau in goede handen is, want: “Er staat een nieuwe generatie klaar die met ervaring en nieuwe energie - onder de inspirerende leiding van Janneke, Yvonne en Joep - het bureau mee gaat trekken.” Mensen met verbindende kwaliteiten die zich net als zij willen verwonderen.
“Wat dit vak zo leuk en boeiend maakt, is dat je bij ieder nieuw project een nieuwe wereld binnenstapt. Een omgeving met een eigen ecosysteem, dat je mag ontdekken. Dat begint met de mensen en organisaties. Hoe werken zij én hoe trekken we samen op in het ontwerpproces?”, zegt Sjoekie. “Maar het is ook de energie die je ervaart wanneer een project vorm krijgt en je op een dag door je eigen ontwerp loopt. Iedere keer is dat weer een sensatie.’ En dan te bedenken dat zij tijdens haar studie in Delft een archeologisch museum voor scheepswrakken ontwierp. Zo’n gelegenheid om zich te verwonderen zou zich volgens haar niet vaak meer voordoen in het werkende leven. Het tegendeel bleek het geval. “De portefeuille van BiermanHenket heeft alleen maar ‘afstudeerprojecten’ op de meest fantastische plekken.”
Maatschappelijk relevant
Wat begon met de sollicitatie bij het bureau naar aanleiding van het Maastheater in Rotterdam, kreeg een vervolg in de meest uiteenlopende projecten die allemaal één belangrijk kenmerk delen: hun maatschappelijke relevantie. Zoals het Rijksmonumentale Openluchtbad in Zwolle. “Een technisch bijna onmogelijke opgave, maar de betrokkenen hadden zo veel liefde voor deze plek.” Ook civiele projecten passeerden de revue, zoals het Stuwensemble Nederrijn en Lek en de sluis bij Eefde. “De renovatie van het Stuwensemble was aanbesteed aan een elektrotechnisch bedrijf, maar de stuwen beschikken ook over een onmiskenbare architectonische kwaliteit. Mede door onze inspanningen is het hele ensemble – de stuwen in Hagestein, Amerongen en Driel – bij de renovatie als monument beschouwd.” Een predicaat waarover het Sluiscomplex in Eefde al beschikte. Hier vroeg de landschappelijke inpassing van een nieuwe doorgang om extra aandacht. ‘Dagelijks trekt deze sluis vele bezoekers. Om de bijzondere beleving niet te verstoren is met de landschapsarchitect een esthetisch programma van eisen opgesteld. Waarbij de nieuwe kolk het karakter van de monumentale heftorens versterkt en rondom de sluis voldoende ruimte is om het spektakel van het schutten van de schepen te bekijken.”
Hoe complexer, hoe interessanter
Waar historie, sociale aspecten, onderzoek en technische kennis elkaar treffen, komen de kwaliteiten van BiermanHenket optimaal tot hun recht. Sjoekie: ‘Wij houden van projecten waar mensen een band mee hebben, plekken die ertoe doen. Hoe complexer de opgave, hoe interessanter het is. Daar ligt onze kracht. We zijn goed in luisteren. Naar mensen én naar de omgeving. Waarbij we kijken naar de invloed van de historie en hoe deze met de functie samenkomt.” De grenzen verkennen, wordt daarbij niet geschuwd. Ook niet bij de Prinsenhof in Delft, waar afscheid genomen wordt van een verbindingsgang en 32 hoogteverschillen, zodat het museum toegankelijker en opener wordt. “We zijn niet bang om keuzes te maken, omdat je door zo’n stevige ingreep soms meerdere problemen tegelijk kan tackelen. Bovendien is een statement maken nooit het uitgangspunt, het altijd het gevolg van de vraag.”.