De werkzaamheden aan het stuwensemble Nederrijn en Lek zijn door Rijkwaterstaat formeel afgerond. De stoere betonconstructies met grote stalen ‘vizier’schuiven staan er na deze renovatie en restauratie, waar BiermanHenket bij betrokken was, weer in volle glorie bij. 

Het stuwensemble bestaat uit drie vrijwel identieke stuwen in de Nederrijn en Lek tussen Arnhem en Vianen. De stuwen zijn begin jaren vijftig ontworpen door ingenieur Pieter Blokland en esthetisch vormgegeven door architect Wouter Hamdorff. Ze zijn een toonbeeld van zuiver functionele civiele architectuur. Sjoekie de Bijll Nachenius was namens BiermanHenket als adviseur ruimtelijke kwaliteit van Rijkswaterstaat betrokken bij de renovatie en restauratie van de stuwen. “Hoewel de drie stuwen als opvallende bouwwerken in het rivierenlandschap liggen, geniet deze Nederlandse ingenieurskunst weinig bekendheid. Maar niet voor niets is de stuw bij Hagestein aangewezen als rijksmonument. We hebben voor het hele ensemble bij aanvang eerst bouwhistorisch onderzoek uitgevoerd en hebben op basis daarvan de esthetische kaders opgesteld voor de renovatie en restauratie. Het aanzicht van de beton-  en staalconstructie, de heldere functionele vormgeving en toegevoegde rankheid van spiltrappen en hekwerken zijn beschermd.” Tijdens de uitvoering van de werkzaamheden was BiermanHenket in opdracht van Rijkswaterstaat lid van het team dat toezicht hield op de kwaliteit van het werk.

De rijksmonumentale stuw bij Hagestein werd het eerst gebouwd en in gebruik genomen (1961). De stuwen in Amerongen (1967) en Driel (1970) waren bij aanvang van het renovatieproject nog ‘te jong’ om ook monumentale status te krijgen. Desondanks zijn de drie stuwen als één ensemble beschouwd: alleen bij keuzes voor restauratie of vernieuwen van onderdelen werd de monumentale status bij Hagestein zwaarder meegewogen dan bij de andere stuwen. Dankzij de renovatie is het stuwensemble weer klaar voor zijn belangrijke taak in het waterbeheer van Nederland: samen zorgen de stuwcomplexen voor een goede bevaarbaarheid van de Nederrijn, Lek en IJssel. De stuw bij Driel zorgt via de IJssel tevens voor voldoende zoetwater in het IJsselmeer.